goethe-faust

"düş, umut yüklü korkusuz bir uçuşla sonsuzluğa kanat açtığında, olanca mutluluklar, zamanın fırtınası içinde art arda söndükçe ona küçük bir alan yetmeye başlıyor. keder, her yüreğin derinliğine işliyor, ve orada gizli ıstıraplar yaratıyor. tedirgince çırpınarak huzuru ve keyfi kaçırıyor. o sürekli yeni maskeler takarak, kimi zaman mal mülk kadın ve çocuk, kimi zaman da ateş, su, hançer ve zehir biçiminde görünüyor. senin de sana ilişmeyen bu belalar karşısında ve hiçbir zaman yitirmediğin şeyler için hep ağlaman gerekiyor....bize hayat bağışlayan duygular, dünyanın allak bullaklığıyla donup kalıyor" (goethe-faust)